Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Τι Κρύβεται Πίσω από τα Δίδυμα Αδέλφια Απόλλων και Άρτεμις
Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει για τον θεό Απόλλωνα και την θεά Άρτεμις.
Πολλοί γνωρίζουν ότι αυτοί οι δύο είναι αδέλφια και λιγότεροι ότι είναι δίδυμα. Όμως,
ελάχιστοι γνωρίζουν τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Ο Απόλλωνας είναι ένας από τους 12 θεούς του Ολύμπου, γιος του Δία και της Λητούς,
θεός του φωτός και της μουσικής, των τεχνών, της μαντείας και άλλων. Γεννήθηκε στο
νησί Ορτυγία, σύμφωνα με τον πιο διαδεδομένο μύθο, στην σημερινή Δήλο.
Ήταν μία έναστρη νύχτα, όπου εκεί η Λητώ, κυνηγημένη από την Ήρα, βρήκε καταφύγιο.
Σύμφωνα με την παράδοση, οι πόνοι του τοκετού διήρκεσαν εννέα μερόνυχτα. Με την
βοήθεια της μαίας Ειλειθυίας, πρώτη γεννήθηκε η Άρτεμις, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες
μορφές του ελληνικού πανθέου. Γνωστή ως θεά του κυνηγιού, αλλά και προστάτιδα των
βουνών, των δασών, των ζώων και άλλων.
Η Αρτέμιδα εξέπληξε του πάντες, καθώς ήδη από τις πρώτες στιγμές που ήρθε στην ζωή,
αν και ήταν ένα νεογέννητο βρέφος, πρόσφερε μεγάλη βοήθεια στην εξουθενωμένη μητέρα
της, στο να γεννήσει τον δίδυμο αδελφό της, τον Απόλλωνα. Κατά συνέπεια, η κόρη του
Διός και της Λητούς, γίνεται και η ίδια μαία όπως η Ειλείθυια, που ετυμολογικά βγαίνει
από το «ελεύθω» και «υιός».
Έτσι, ήδη από πολύ νωρίς, πέρα από την θεϊκή ομορφιά της, είχε κερδίσει την εκτίμηση όλων
με την εξυπνάδα της, τις πρωτοβουλίες της, τις απαιτήσεις, τις αποφάσεις και τις ενασχολήσεις
της.
Όλα αυτά, μαζί και πολλά περισσότερα κρύβουν πολλούς συμβολισμούς και μηνύματα,
νοήματα, έννοιες και σημασίες που αρκετά από αυτά υπερβαίνουν τον ανθρώπινο νου, αλλά
που δεν είναι επί του παρόντος να αναλύσουμε. Εκείνο που έχει σημασία σε αυτό το άρθρο
είναι αυτό που μας αναφέρει ο επωνομαζόμενος ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
Τι κρύβεται πίσω από τα δίδυμα αδέλφια Απόλλων και Άρτεμις;
Με βάση την λεξαριθμική θεωρία, όπου κάθε γράμμα του αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν
αριθμό, έχουμε τα εξής:
ΑΠΟΛΛΩΝ=1061
ΑΡΤΕΜΙΣ=656
Αν τα διαιρέσουμε τότε προκύπτει:
ΑΠΟΛΛΩΝ/ΑΡΤΕΜΙΣ=1061/656 = 1,6173780
που είναι περίπου ίσον με το 1,618 = Φ = ΧΡΥΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ή Χρυσή Τομή, όπως την
ονόμασε ο Ντα Βίντσι.
Είναι ο Χρυσός Αριθμός Φ (το γράμμα Φ προς τιμήν του Φειδία), ο λεγόμενος και Αριθμός
της Δημιουργίας. Τα πάντα στην φύση και στον κόσμο, βασίζονται σε αυτόν τον Λόγο, ακόμα
και το ανθρώπινο σώμα. Οι Αρχαίοι Έλληνες επίσης δημιουργούσαν παραστάσεις, κτίρια,
ναούς, πόλεις, με βάση αυτή την ιερή αναλογία.
Διαβάστε επίσης:

Η Αρχαία Ελλάδα «Αγγίζει» το Θείον με την Τέχνη και την Επιστήμη!!!
Είναι εύκολο να καταλάβουμε πως τίποτε δεν είναι τυχαίο στην αρχαιοελληνική ονοματοθεσία, ούτε ως προς τις σχέσεις αυτών που περιγράφονται. Αν ξέρετε ή αν μπορέσετε να συλλάβετε τι σημαίνει ο αριθμός Φ, στην Φύση και το Σύμπαν, τότε αντιλαμβάνεστε τι προεκτάσεις μπορούν να υπάρξουν στα δεδομένα του μύθου των διδύμων θεών.
Επίσης, αν προσθέσουμε τον αριθμό των γραμμάτων από τα ονόματα έχουμε:
ΑΠΟΛΛΩΝ=1061-> 8
ΑΡΤΕΜΙΣ=656 -> 8
Κάποιοι αναρωτιούνται που βρίσκεται το άλλο 8, για να δημιουργηθεί το 888. Όμως αυτό αφορά άλλο κεφάλαιο. Μέχρι να το γράψουμε, ίσως να το έχετε ήδη βρει μόνοι σας.
diadrastika.com

Αστρονομικές και γεωγραφικές

πληροφορίες του Πλούταρχου

περιγράφουν ταξίδια

των αρχαίων Ελλήνων

πέρα από τον

Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό!

Στην εργασία των Ιω. Λυριτζή, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, Π. Αντωνόπουλου, 

Κ. Καλαχάνη, και Χρ. Τζάνη με τίτλο «Does Astronomical and 

Geographical Information of Plutarch's De Facie Describe a Trip 

Beyond the North Atlantic Ocean?» αναφέρεται, ανάμεσα σε άλλα, ότι:

Στο βιβλίο του αρχαίου Έλληνα συγγραφέα Πλουτάρχου του Χαιρωνέως, 

για το φαινόμενο πρόσωπο στην Σελήνη, αναπτύχθηκε ένας διάλογος για 

ένα αρχαίο ταξείδι των Ελλήνων στην "μεγάλη ήπειρο", πέρα ​​από τον 

Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Με την εφαρμογή σύγχρονων επιστημονικών δεδομένων, η παρούσα εργασία επανεξέτασε τα αστρονομικά και 

γεωγραφικά στοιχεία, αυτού του έργου του Πλουτάρχου, και οδηγήθηκε 

σε μια νέα ερμηνεία της ημερομηνίας και του τόπου της συναντήσεως 

ενός ταξειδιού προς τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Μια περιγραφόμενη 

ηλιακή έκλειψη χρονολογείται στο 75 μ.Χ. (χρησιμοποιώντας τον κατάλογο 

της NASA / Espenak / Meeus), καθώς και ιστορικές πληροφορίες. Τα περιγραφόμενα ιδιότυπα επαναλαμβανόμενα ταξείδια-αποστολές πραγματοποιούνταν κάθε 30 χρόνια (όταν ο πλανήτης Κρόνος φθάνει 

στον αστερισμό του Ταύρου) από την Μεσόγειο μέχρι την Κρόνια Ανοικτή Θάλασσα, δηλ. τις ακτές του βορείου Ατλαντικού Ωκεανού. Στην εργασία προτείνεται ότι η τελευταία αποστολή είχε επιστρέψει στην πατρίδα της, 

τον Απρίλιο του 56 μ.Χ. Οι πληροφορίες που δίνονται αφορούν, τις 

αποστάσεις μεταξύ παραλιακών τοποθεσιών και των νησιών, την διάρκεια 

των θαλάσσιων δρόμων σε ημέρες και τον αναφερόμενο καθορισμό και μέγεθος μεταξύ του τόπου προορισμού και του χάσματος, όσον αφορά 

στο Αζόφ (Αζοφική Θάλασσα, στην Κριμαία) και στην Κασπία Θάλασσα. Δίνονται επίσης, οι επιπτώσεις των θαλάσσιων ρευμάτων και της 

παράκτιας γεωμορφολογίας αυτών των εδαφών. Ακολουθώντας αυστηρά 

το Ρεύμα του Κόλπου (Golfsteram), καθώς και άλλα γνωστά θαλάσσια ρεύματα στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και με εκτιμώμενη ταχύτητα για 

το πλοίο, η γεωγραφική θέση προορισμού των Ελλήνων εποίκων προσδιορίζεται προφανώς με τον κόλπο Αγίου Λαυρεντίου (St. Lawrence) 

και το νησί Newfoundland. Άλλα ανώνυμα νησιά που αναφέρονται σε 

αυτό το έργο είναι νησιά της Νορβηγίας, οι Αζόρες, η Ισλανδία, η Γροιλανδία και τα νησιά Baffin.

Έχει αποδειχθεί ότι το ταξίδι αυτό των αρχαίων Ελλήνων γινόταν με καλή γνώση των θαλάσσιων ρευμάτων, αλλά χρησιμοποιώντας και τα φωτεινά αστέρια και τις αστρικές διαμορφώσεις ως δείκτες αστροναυτιλίας, που καθορίζουν τον ακριβή προσανατολισμό της ιστιοπλοΐας προς την Ιβηρική Χερσόνησο και πίσω στην ανατολική Μεσόγειο. Άρα η υπόθεση είναι ένα εύλογο συμβάν».